22 Kasım 2020 Pazar

UYDURUK MEZAR



Bu garip...
Geçmiş hafızamdan silinmiş gibi.

Geleceği kendim korkutup kaçırmışım gibi.

Şu an kendime anlam veremiyorum.

Sanki gözlüğüm karanlığa bulanmış da

Gözlerimi kör olduğuma inandırmışım gibi.

Neden ki ? Belki...

Toprağından çıkarılıp

maziye gömülmüş, ümîdin cenazesi

Kokuşmasın diye tütsü yakılıp

Yalanla dondurulmuş çaputlara sarılmış.

Sanki...

Aynada gördüğüm mezarlığa

Düşlerimi kaçırmışım da

Kandırıyorum çocuk kalbimi

Ölüm cennet demekmiş gibi!


FATMA ZEHRA AKYİĞİT FZA 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

YENİ YAZIMI OKUMAK İSTİYORSUN

DEĞİSİR İNSAN ZAMAN VE MEKÂN (32)

İnsanın kelimesi kalmaması nasıldır bilir misin? Bilirsin elbet. Birçok kereler yaşadın böyle zamanları. Ve inanırım, senin imtihanın da sen...