Bu gece dokunmayın!
Yazasım var bu gece kuralsızca
Şiir gibi derin ya da mani kadar saçma
Anlamsızım bugün anlayamadım
Ağlasam gülesim,
Gülsem ağlayasım geliyor.
İfadesizim bu gece
Gözlerim ne çekiliyor gülerken
Ne de şişiyor ağlarken.
Yazdıklarımı silesim gelir belki ansızın
Sonra tekrar yazmak ister, vazgeçerim.
Aşasım var bu gece tüm engelleri
Engebeli dağlara çıkasım var
Engin deryalarda yüzesim...
Tüm ağıtları kahkahamla boğasım...
Doğasım var yeniden
Her şeyi sil baştan...
hayır öldüresim...
Gömesim gelir nedensiz
yaşama sevinci denen şeyi.
Anlayasım gelir anasız bebeği
Sırtıma alıp taşıyasım gelir
O rüyadan bu rüyaya!
Sallayasım gelir ağladıkça
Ona eşlik edesim...
Yazasım var bu gece umarsızca
Su gibi aziz olasım var
Toprak kadar...
Ölmek mi yine ?
Daha demin doğacaktım ya ben!
Gülsem mi ağlasam mı bir bilsem!
Gece kara, sabah ak öyle mi?
Sabaha yetim doğan çocuk
Gülsün öyle mi?
Özlemesin toprağın kaçırdığı anasını,
Telli duvaklı kefeninde gelin ya,
Günler aydın ya gülsün,
Karanlığın ayazında hislenip ağlasın
Sessizce üşüsün, gizlice...
Gizlice ölsün öyle mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder