30 Kasım 2020 Pazartesi

ÖZEL YAZIM (3)

 


Yazmak bana ne öğretti biliyor musun okurum? Kendime karşı ve defterime karşı dürüst olmayı... İçimden ne geliyorsa onu yazmak bana bazı insanların kolaylıkla yalan söyleyebildiğini gösterdi. Artık ezberlediğim yalanları izlemek bana kendim kalmayı öğütledi. Aynı kapıya çıktı hep yolum; değmez...

Okumak bana ne öğretti biliyor musun okurum? İnsanlara karşı önyargılı olmamayı... Her cümlede en az bir insanın içinden gelenler vardı zira. Bazısında acı bazısında nefret bazısında hikmet bazısında umut vardı. İnsanların içinde kalanları olduğunu bilmek bana tek başıma olmadığımı gösterdi. Tek başıma olmadığımı bilmek, kendi kitabımı yazmam için bana cesaret verdi. Bu kez farklı bir kapıya çıktı kapısı düşüncelerimin,

Kalbinde Allah cc varken asla tek başına değilsin. 

Belki bir gün ünlü bir eğitimci yazar olurum ve birçok okurum olur. Belki bir gün hepsi terk eder... 

Bu defa kapım ıssız bir inzivaya çıkar...

Kim olursan ol, kapım sana her zaman açık okurum. Gel ya da git...

FATMA ZEHRA AKYİĞİT FZA 




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

YENİ YAZIMI OKUMAK İSTİYORSUN

DEĞİSİR İNSAN ZAMAN VE MEKÂN (32)

İnsanın kelimesi kalmaması nasıldır bilir misin? Bilirsin elbet. Birçok kereler yaşadın böyle zamanları. Ve inanırım, senin imtihanın da sen...