İFADESIZ

İfadesini kaybetmiş suretim!
Bana dert değil
Okuyacak olan gözlerimden okusun.
Adımı ne koydular suskun diye hislerim
Sıkıntı yok!
Dinleyen sessizliğimden dinlesin.
Görmüyorsan baktığım manayı
Duymuyorsan anlattığım kadarını
Sus da eziyet etme, anlamıyorsun.
Bir nefeslik ömrüm var zaten
Bırak beni kendi halime
Kar kış etkilemez beni üşümem
Güldürmeye çalışma gülmem
Güneşin feri yetmez beni ışıtmaya
Ağlatmaya çalışma ağlamam
Mehtâbın al yanağına kanmam
Kızdırmaya çalışma kızmam
Sevdirmeye çalışma...
Bıktırdılar anlıyor musun?
Bilmiyorsun.
İçimde kalıyor hepsi, her şey!
İçimden gülüyorum, içimden ağlıyorum
İçimden kızıyorum, içimden seviyorum
İçimden çekiyorum yalnızlığımı
Baktığım hiç kimsede kendimi göremeyince
İçimden ağrıyorum
kendim gibi birini görünce, anlıyorum.
Sadece anlıyorum ve susuyorum işte.
Dertli insanlar biriktiriyorum içimde,
Umursamadan kim ne demiş!
Saklıyorum her birini ruhumun en derinlerinde
Kendilerinin bile bulamayacağı yerlere
Sonra yazıyorum anladıklarımı her gece
Kalemimle sarılıyorum sessizce.

.
Fatma Zehra Akyiğit
FeZA