Kıymetli okurum,
Hani artık kalmak ve mücadele etmek istiyorum gitmek değil, demiştim ya... Bir dergi kurdum. Eğitim hayatıma devam ediyorum. Yeteneklerimi geliştirmeye devam ediyorum. Ve hata yapsam ve affedilmesem de kaçıp kabuğuma saklanmıyorum.
Biraz yabancı geliyor bana buralar. Boş odamda bir ben bir kendim yalnızlığıma dost iken, şimdi binlerce insan ve bir başıma yalnızlığımla ben, dost olamıyorum. El gibi geliyor düşüncelerim. İçim kalemime küstü gibi. Ve ben, biliyorsun, hissetmediğimi yazamam. Bu yüzden sen hariç kimsenin okuduğu değilim. Allah cc bir hazine idi, bilinmeyi istedi, yarattı insanı. FeZA aciz bir kul kendini bildi bileli, okunmayı diledi hâl böyleyken, yazdırdı kaleme nefsinin hâllerini. Bu bir iç muhasebe mi bilemiyorum. Hoş, şu sıralar bir acayip gafletteyim. Ne zaman olmadım ki?
merhaba hanımefendi. bloğunuz ve yazılarınız çok güzel. anlatımınız akıcı ve kolay okunuyor, sanki sohbet tadında. duygu ve düşünceleri ifade etmekte çok başarılısınız. umarım devam edersiniz yazmaya. sizi takip etmeyi çok isterim. izniniz olursa ABONE OL kısmına kaydolmak isterim.
YanıtlaSilTeşekkür ederim efendim. Elbette Abone olabilirsiniz. Yazılarımı dilerseniz kişisel blogumdan, dilerseniz yakın zamanda kurduğum bisnevdergi.wordpress.com BİŞNEV DERGİ' mizden takip edebilirsiniz.
Sil