25 Nisan 2020 Cumartesi

ÖLÜMLE DANS PİSTİNDE!



Gırtlağımı parçalarcasına bağırıyor müzik

Dans ederken bütün varlığımla
Sarsılıyor ayağımı vurduğum zemin

Durmaksızın acıyan yaramdan kan sızıyor
Kara bir hayal omuzlarımda ritim tuttukça

Kirpiğimden zift dökülüyor canım yandıkça

Kalp atışım kah kesilip kah hızlanıyor
Müziğin efkarı feryatlarıma sarıldıkça

Yaşamak yordukça alnımdan ter boşanıyor
Azrail canımı çekerken imanım sızlandıkça


Iıpılık bir ney sesi duyuyorum uzaktan
Yaklaşıyor.

Sağ kolumu bir melek kaldırıyor hafifçe
Sol kolumdan çekiştiriyor dünya zalimce
Kaşlarımda hüzün dolaşıyor başım döndükçe

Ipışık bir pencere açılıyor pistin üstünde

Sol elim zehre dalıyor gittikçe
Sağ avucuma  şerbet dolduruyor biri

Kalbimde sükûnet, gözüm melekte...

Şu... şu pencerede masmavi parlayan ışık!

Sessizlik çöküyor.

Mayhoş kokulu bir rüzgar değiyor yüzüme

Alkışlar!
Yalan, yok kimse.

Başımda bir uğultu kopuyor
Sağ elim uyuşmuş, sol elimde can çekildikçe

FATMA ZEHRA AKYİĞİT
FeZA

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

YENİ YAZIMI OKUMAK İSTİYORSUN

DEĞİSİR İNSAN ZAMAN VE MEKÂN (32)

İnsanın kelimesi kalmaması nasıldır bilir misin? Bilirsin elbet. Birçok kereler yaşadın böyle zamanları. Ve inanırım, senin imtihanın da sen...